W serii Zeszytów Historycznych Ruchu Studenckiego ukazał się numer 15 pod tytułem „d.UKT Unikat. Retrospektywa Bogdana Opowicza” wydany przez Zespół Historii Turystyki Studenckiej (266 stron). Wprowadzenie napisał wytrawny znawca i b.działacz klubu Unikat dr Krzysztof Łopaciński.
Działalność klubu UNIKAT znana jest nie tylko wśród byłych studentów Uniwersytetu Warszawskiego, ale także wśród braci turystycznej całej Polski. Do tej pory ukazało się już szereg pozycji poświęconych studenckiemu ruchowi turystycznemu (w tym mi.in. prace K.Łopacińskiego, B.Opowicza, W.Błaszczuka), środowisko to bowiem imponuje do tej pory swoją integracją, szacunkiem do przeszłości, umiejętnością dokumentowania i upowszechniania wiedzy o swoich dokonaniach.

Przedstawiana praca Bogdana Opowicza jest nowym ujęciem tematu. Stosuje on bowiem odmienny sposób narracji niż we wcześniejszych pozycjach. Dzieli swoją pracę na kilka rozdziałów (Wstęp do historii UKT UNIKAT, O rajdach, Turystyka kulturalna, Obozy zimowe, Tramping, faktorie i clubbing, Jubileusze i inne ważne imprezy) szeroko okraszając treść książki reprodukcjami zdjęć, plakatów, ulotek, druków ulotnych, odznak turystycznych itp. ze swojego przebogatego archiwum. W tekście wplecionych jest wiele zabawnych anegdot i wydarzeń z życia turystycznego, zwłaszcza ciekawe są te dotyczące zmagań z cenzurą. Opis podejmowanych imprez, ich ewolucja i rozwój, kontekst społeczny i historyczny jest kompetentny i szczegółowy, a jednocześnie syntetyczny. W jego języku wyczuwa się nie tylko nuty pasjonata i znawcy turyzmu, ale także głęboką wiedzę etnograficzną (Bogdan jest absolwentem etnografii UW).

Z oczywistych powodów nie jest to lektura dla wszystkich, podobnie jak ma się rzecz z pracami naukowymi – ich czytelnikami są osoby głęboko wprowadzone w temat. W tym wypadku będą to liczni byli organizatorzy i uczestnicy studenckich rajdów, wypraw, złazów, spływów, seminariów etc. W lekturze odnajdą na pewno klimat owych lat, powiew dawnej młodości, entuzjazmu i nadziei.

Nowy zeszyt dowodzi trwałości idei Antka Dragana i Wieśka Klimczaka o potrzebie dokumentowania faktów, wydarzeń i osób z ruchu studenckiego. Tyle po nas zostaje, co jest zapisane w postaci książek, wspomnień, faktografii. Mam nadzieję, że kolejne zeszyty będą ukazywały się po to, aby nie uronić niczego istotnego z naszej wspólnej przeszłości.

Bogdanowi Opowiczowi składam podziękowania i gratulacje za jego dzieło, a wszystkim byłym i obecnym turystom życzenia pożytecznej lektury oraz dalszego wspólnego trwania na zdobywanych przez całe życie nowych i starych rubieżach.

Lekturę poleca – Krzysztof Szamałek