Rok temu zmarł Krzysztof Jaślar – reżyser, scenarzysta, twórca rozrywkowych programów telewizyjnych, ale przede wszystkim legenda polskiego kabaretu. Był obok Zenona Laskowika współtwórcą niezapomnianego kabaretu Tey.

7 listopada w Dworze Skrzynki na specjalnym wieczorze zaduszkowym zebrali się przyjaciele, znajomi i dawni współpracownicy Krzysztofa Jaślara, by dzielić się i wspomnieniami, anegdotami i zadumą… Gości, którzy do ostatniego miejsca wypełnili salę powitał Jan Babczyszyn – dyrektor Instytutu Skrzynki, , który zaprosił na scenę pomysłodawcę wydarzenia Zbigniewa Theusa i Zenona Laskowika – scenicznego partnera zmarłego artysty.

…”Widać w niebie jest duże zapotrzebowanie na dobre, refleksyjne lub satyryczne teksty, skoro Krzysztof odszedł w okresie bardzo intensywnej i twórczej pracy”- podkreślił żartobliwie Zenon. Scenariusz wieczoru kręcił się wokół studiów w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Poznaniu (dziś AWF) – Krzysztof Jaślar był bowiem absolwentem tej uczelni i tam właśnie stawiał pierwsze kabaretowe kroki. Kiedy po wielkich sukcesach kabaretowych Tey’a zaczął pracować w Poznańskim Ośrodku Telewizyjnym, chciał zgodnie z wykształceniem zająć się sportem na antenie, ale w redakcji nie było dla niego miejsca
Całe szczęście, że nie został redaktorem sportowym, bo nie byłoby dziś wielu kultowych programów rozrywkowych, z których niegdyś słynęła poznańska telewizja. I tak w Skrzynkach wspominano czas egzaminów wstępnych na studia, Alma Mater, lata młodości, pierwsze programy kabaretowe i na koniec … nieuchronność przemijania.
Miłą niespodzianką dla wielu obecnych było pojawienie się na scenie Zenona Laskowika. Śpiewał piosenki do tekstów Krzysztofa i znakomicie dialogował z Grzegorzem Tomczakiem. Przywoływał z pamięci nie tylko bohatera wieczoru, ale niezapomniane skecze bawiąc jak zawsze swoją charakterystyczną vis comicą.
aaaa

W mini spektaklu oprócz wspomnianej gwiazdy Tey’a wystąpili: Grzegorz Tomczak, Dominika Narożna, Magdalena Pawelec-Śląkiewicz,
a wykonawcom muzycznie towarzyszyli: na skrzypcach Magdalena Hrab i Michał Ruksza przy fortepianie. Ostatnia piosenka Krzysztofa Jaślara „Jesteśmy tu tylko przejazdem” napisana na jubileusz Tey’a i wyśpiewana wspólnie z publicznością, wielu obecnych skłoniła do smutnych refleksji, bo trudno zawsze wspominać „na wesoło” kogoś, kto rozbawiał miliony i … odszedł!
Najlepszą pointą wieczoru okazały się słowa samego Krzysztofa pisane, gdy już zmagał się z nieuleczalną chorobą, a odczytane przez Zbigniewa Theus’a:
…”Szanowni Państwo ponieważ nie sądzę, żeby za 50 lat odbyła się podobna uroczystość (…) chciałbym – na wszelki wypadek –ze wszystkimi się pożegnać. W tym miejscu pragnę wyznać, że jest mi miło, iż ważny etap życia spędziłem w waszym towarzystwie, a do tego często w bardzo przyjemnych okolicznościach przyrody. Zapewniam, że zachowam Was we wdzięcznej pamięci tak długo jak ona będzie działała. (…) Pewna dziennikarka zapytała Czesława Miłosza, co sądzi o przemijaniu.
– Jestem przeciw – odpowiedział noblista.
Nie wiem jak Państwo, ale ja też.
Dziękuję za uwagę i do zobaczenia!”…
Było refleksyjnie, ale też wesoło – jak to w życiu, które pisze najlepsze scenariusze dla kabaretu.

Zenon Laskowik i Jan Babczyszyn

Instytut Skrzynki – Instytut Dokumentacji, Rozwoju i Promocji Dziedzictwa Kulturowego i Kulinarnego Powiatu Poznańskiego to powołana w 2021 roku powiatowa instytucja kultury, która swoją siedzibę ulokowała w zrewitalizowanym Dworze w Skrzynkach. Oprócz ośrodka szkoleniowo-konferencyjnego, działa także Centrum Dziedzictwa Kulturowego i Kulinarnego Powiatu Poznańskiego. Podstawowym celem statutowym Instytutu jest promocja kultury centralnej części Wielkopolski, tworzenie, ochrona różnorodnych jej wartości i udostępnianie dóbr kultury oraz prowadzenie Centrum Dziedzictwa Kulturowego i Kulinarnego w formie ośrodka badań  i dokumentacji w dziedzinie kultury i kulinariów, a także prowadzenie Szlaku Kulinarnego Powiatu Poznańskiego.

GALERIA FOTOGRAFII

Teksty Krzysztofa Jaślara

Wspominać jak było przyjemnie i miło

Poezja powraca i proza

Wspomnienia niech płyną nim grubą kurtyną

Przesłoni nam pamięć – skleroza

Wspominać niezmiennie jest bardzo przyjemnie

By sobie przypomnieć co nieco

Przyjemnie wspominać gdy wkoło rodzina

Nim fakty z pamięci ulecą

Popatrz stara gazeta w której pisał poeta

Swoje wiersze radosne za młodu

Świat się znieniał sto razy on z uśmiechem na twarzy

Zawsze kroczył na czele pochodu

Albo ten za tym stołem też biliśmy mu czołem

I robili to czego zażądał

Lecz nim całkiem się znudził tu i ówdzie nabrudził

A ktoś inny to musiał posprzątać

Wspominać jak było przyjemnie i miło

Poezja powraca i proza

Wspomnienia niech płyną nim grubą kurtyną

Przesłoni nam pamięć – skleroza

Wspominać niezmiennie jest bardzo przyjemnie

By sobie przypomnieć co nieco

Przyjemnie wspominać gdy wkoło rodzina

Nim fakty z pamięci ulecą

Więc tu jedna jest rada pamiętniki zakładać
I zapisać na pierwszej kolumnie

Że gdy wniosków koniecznych nie wyciąga się z lekcji

Trzeba lekcję tę przeżyć powtórnie

Wspominać jak było przyjemnie i miło

Poezja powraca i proza

Wspomnienia niech płyną nim grubą kurtyną

Przesłoni nam pamięć skleroza

Wspominać niezmiennie jest bardzo przyjemnie

Bo warto to owo pamiętać

Wspominać przyjemnie –  lecz lepiej codziennie

             NIE TYLKO CZASEM – OD  ŚWIĘTA

(Do Internetu podał: Adam Ludwiczak)